Το φυτό του πάθους
Ανήκει στην οικογένεια Rosaceae, στο γένος Fragaria, και είναι φυτό μικρό - συνήθως έρπον και πολυετές, αν και η εντατική καλλιέργεια το έχει πια μετατρέψει σε μονοετές. Υπάρχει άγρια και ήμερη, με τον καρπό της πρώτης να είναι πιο μικρός, αρωματικός και γλυκός. Η φραουλιά ανθίζει από το Μάιο ως τον Ιούλιο και οι καρποί της ωριμάζουν το καλοκαίρι. Ωστόσο, υπάρχουν ποικιλίες που δίνουν καρπούς όλο το χρόνο. Το φυτό αντέχει στις χαμηλές θερμοκρασίες και προσαρμόζεται σε όλα τα είδη χώματος. Όμως, μια απότομη αλλαγή της θερμοκρασίας, ένας παγετός, οι πολλές βροχές και η ξηρασία μπορεί να το βλάψουν, ενώ είναι ευαίσθητο στους ρύπους.
Ανήκει στην οικογένεια Rosaceae, στο γένος Fragaria, και είναι φυτό μικρό - συνήθως έρπον και πολυετές, αν και η εντατική καλλιέργεια το έχει πια μετατρέψει σε μονοετές. Υπάρχει άγρια και ήμερη, με τον καρπό της πρώτης να είναι πιο μικρός, αρωματικός και γλυκός. Η φραουλιά ανθίζει από το Μάιο ως τον Ιούλιο και οι καρποί της ωριμάζουν το καλοκαίρι. Ωστόσο, υπάρχουν ποικιλίες που δίνουν καρπούς όλο το χρόνο. Το φυτό αντέχει στις χαμηλές θερμοκρασίες και προσαρμόζεται σε όλα τα είδη χώματος. Όμως, μια απότομη αλλαγή της θερμοκρασίας, ένας παγετός, οι πολλές βροχές και η ξηρασία μπορεί να το βλάψουν, ενώ είναι ευαίσθητο στους ρύπους.
Μια κόκκινη ιστορία
Στη Γηραιά ήπειρο, οι πρώτες καλλιέργειες άγριας φράουλας άρχισαν το Μεσαίωνα στη Ρώμη και η μόνη γνωστή ποικιλία την περίοδο αυτή προερχόταν από τις Άλπεις. Σημαντικές αλλαγές στην καλλιέργειά της παρατηρήθηκαν όταν στην Ευρώπη ήρθαν οι πολύ μεγαλύτερες αμερικανικές φράουλες και στη συνέχεια οι ποικιλίες από τη Χιλή, που οι συνεχείς διασταυρώσεις τους οδήγησαν περίπου στις τωρινές φράουλες. Στις μέ-ρες μας, τη μεγαλύτερη παραγωγή φράουλας στον κόσμο έχουν οι ΗΠΑ, ενώ στη χώρα μας ιδιαίτερα δημοφιλής είναι η ευρωπαϊκή φράουλα, που τη βρίσκουμε και αυτοφυή σε διάφορες περιοχές.
Στη Γηραιά ήπειρο, οι πρώτες καλλιέργειες άγριας φράουλας άρχισαν το Μεσαίωνα στη Ρώμη και η μόνη γνωστή ποικιλία την περίοδο αυτή προερχόταν από τις Άλπεις. Σημαντικές αλλαγές στην καλλιέργειά της παρατηρήθηκαν όταν στην Ευρώπη ήρθαν οι πολύ μεγαλύτερες αμερικανικές φράουλες και στη συνέχεια οι ποικιλίες από τη Χιλή, που οι συνεχείς διασταυρώσεις τους οδήγησαν περίπου στις τωρινές φράουλες. Στις μέ-ρες μας, τη μεγαλύτερη παραγωγή φράουλας στον κόσμο έχουν οι ΗΠΑ, ενώ στη χώρα μας ιδιαίτερα δημοφιλής είναι η ευρωπαϊκή φράουλα, που τη βρίσκουμε και αυτοφυή σε διάφορες περιοχές.
«Ναι μεν, αλλά...»
Μπορεί οι φράουλες να έχουν πολλά να μας προσφέρουν, πρόκειται όμως για μια από τις πιο επιβαρημένες με φυτοφάρμακα τροφές. Είναι λοιπόν προτιμότερο να επιλέγετε τις βιολογικές, ακόμα και αν αγοράζετε λιγότερες επειδή κοστίζουν λίγο περισσότερο. Όσο για την επιλογή, προσέχετε να μην έχουν ζαρώματα και κακώσεις, να είναι καθαρές, ομοιόμορφες, με λαμπερό χρώμα, πράσινα φυλλαράκια στην κορυφή και ευδιάκριτες μικρές τρίχες στην επιφάνειά τους. Αγοράζετε όσες έχουν από μικρό μέχρι φυσιολογικό μέγεθος και φυσικά τόσες όσες θα καταναλώσετε άμεσα. Τέλος, είναι καλύτερο να τις καταναλώνετε στην εποχή τους, καθώς το υπόλοιπο διάστημα οι ποικιλίες διεγείρονται τεχνητά.
