που αφιερωνες στο να
προσφερεις ζωη και υποσταση
στα μικρουλια κυτταρα σας
που επιμελως φυσιολογικα,συνετα και δειλα αφησες να ανατηλουν στον οριζοντα της υπαρξης τους...
εκεινα τα ομορφα, επιμονα και δικα σου ματακια
που λαχταρουσαν λαιμαργα
τα δυο μεγαλα βουναλακια με το μαγευτικο νεκταρ τους
να γλυκαινει την αναζητηση τους και να
δινει νοημα στην
καινουρια τους ζωουλα ...
................ ωφελιμος χρονος
.......... πολυτιμος χρονος
...για ολους...
ευχαριστω
Β.Κ.